Nabożeństwa Maryjne

Nabożeństwo wywodzi się z drugiej tajemnicy fatimskiej. Siedem lat po objawieniach w Fatimie Matka Boża zezwoliła siostrze Łucji na ujawnienie treści tej tajemnicy. Jej przedmiotem było nabożeństwo do Niepokalanego Serca Maryi. Matka Boża powiedziała Łucji:

Córko moja, spójrz, Serce moje otoczone cierniami, którymi niewdzięczni ludzie przez bluźnierstwa i niewierności stale ranią. Przynajmniej ty staraj się nieść mi radość i oznajmij w moim imieniu, że przybędę w godzinie śmierci z łaskami potrzebnymi do zbawienia do tych wszystkich, którzy przez pięć miesięcy w pierwsze soboty odprawią spowiedź, przyjmą Komunię Świętą, odmówią różaniec i przez piętnaście minut rozmyślania nad piętnastu tajemnicami różańcowymi towarzyszyć mi będą w intencji zadośćuczynienia."

Na czym polega to nabożeństwo?

Istotą tego nabożeństwa jest wynagrodzenie za grzechy popełnione przeciwko Niepokalanemu Sercu Najświętszej Maryi Panny. Obrażają one Boga i Jej Niepokalane Serce, są pogardą wobec Bożej miłości oraz powodem piekielnych mąk ludzi, za których umarł Jej Syn. Pragnie Ona ocalić jak najwięcej osób, dlatego przychodzi, aby ostrzec przed konsekwencjami grzechu, aby ocalić grzeszników od piekła, aby skłonić ich do nawrócenia. Maryja chce naszego zaangażowania w tę misję.

Cztery warunki nabożeństwa:

Najświętsza Panna i Jezus ukazali się siostrze Łucji dnia 10 grudnia 1925 r., aby opisać nabożeństwo wynagradzające grzechy popełnione przeciw Niepokalanemu Sercu Maryi. W jego ramach powinniśmy:

1. w pierwsze soboty miesiąca przystąpić do spowiedzi z intencją wynagrodzenia za grzechy popełnione przeciw Niepokalanemu Sercu Maryi. Można także skorzystać z łaski sakramentu pojednania wcześniej, byleby w tym dniu być w stanie łaski uświęcającej, bez grzechu ciężkiego;

2. przyjąć Komunię Św. w pięć pierwszych sobót miesiąca w powyższej intencji;

3. odmówić pięć tajemnic różańcowych;

4. przez piętnaście minut rozważać tajemnice różańcowe ofiarując tę medytację w wymienionej intencji.

Niezbędnym warunkiem dobrego odprawienia nabożeństwa jest nastawienie, z jakim te praktyki wypełniamy, co Jezus podkreślił w objawieniu 15 lutego 1926 r.:

To jest prawda, moja córko, ze wiele dusz zaczyna, lecz mało kto kończy, i ci, którzy kończą, mają za cel otrzymać przyrzeczone łaski; Ja jednak wolę, żeby odprawiali pięć pierwszych sobót miesiąca w celu wynagrodzenia Niepokalanemu Sercu twojej Matki Niebieskiej, niż żeby odprawiać piętnaście bezdusznie i z obojętnością...

Zacznijcie wargi nasze chwalić Pannę Świętą …

Kult Matki Bożej Nieustającej Pomocy rozpowszechnili pod koniec XIX wieku ojcowie redemptoryści. Rozsyłali kopie obrazu, obrazki i medaliki po całej Polsce. Również sami udawali się w różne zakątki kraju, propagując Nowennę Nieustanną. W 1972 roku ojciec redemptorysta z Tuchowa głosił rekolekcje w parafii bobreckiej, uczył nowenny do Matki Bożej Nieustającej Pomocy i pozostawił w kościele obraz Maryi. Od tej pory w każdą środę wierni gromadzą się na tym maryjnym nabożeństwie

Nowenna Nieustanna jest nabożeństwem zatwierdzonym przez Stolicę Apostolską. Polega na wspólnej lub prywatnej modlitwie przed obrazem Matki Bożej Nieustającej Pomocy w obranym dniu tygodnia. Celem tego nabożeństwa jest dziękczynienie Bogu za otrzymane łaski oraz przedkładanie próśb w modlitwie ufnej i wytrwałej za wzorem i przyczyną Maryi. To nabożeństwo szczególnie cenił Ojciec św. Jan Paweł II, a wszystkim, którzy z wiarą i ufnością oddają cześć Matce Bożej Nieustającej Pomocy, z serca błogosławił.

W naszej parafii Nowenna odprawiana jest w każdą środę po Mszy św. wieczornej.

Początek nabożeństwom majowym dał w połowie XVIII wieku w Rzymie o.Muzzorali, który wydał broszurkę propagującą to nabożeństwo. Pierwsze „majowe” w Polsce zostały odprawione w 1837 roku w Płocku, w Toruniu, w Nowym Sączu i w Krakowie, a uroczyście w 1852 roku w kościele p.w. Św. Krzyża w Warszawie.Po 30 latach stało się ono bardzo popularne w całym kraju. Centralną częścią nabożeństwa majowego jest Litania Loretańska, która powstała w XII wieku, prawdopodobnie we Francjii została oficjalnie zatwierdzona przez papieża Sykstusa V w 1587 roku. Swą nazwę otrzymała od włoskiej miejscowości, w której była szczególnie propagowana i odmawiana – Loretto.

Litania Loretańska jest jednym ze wspaniałych hymnów na cześć Maryi, w którym wysławiane są Jej wielkie cnoty i przywileje, jakimi Bóg Ją obdarzył.

Na nabożeństwa majowe zapraszamy przez cały maj w dni powszednie w łączności z Mszą św. o godz.18.00, a w niedziele o godz. 17.30.

Początki modlitwy różańcowej związanej z kultem Matki Bożej nie są dokładnie znane. Według tradycji Maryja poleciła św. Dominikowi Guzmanowi, założycielowi zakonu dominikanów, odmawianie różańca jako skutecznego środka zachowania czystości wiary w Kościele. Rozwój kultu Matki Bożej Różańcowej przypada na wiek XVI. Zwycięstwo chrześcijan nad flotą turecką pod Lepanto 7 października 1571 roku uznano za znak pomocy Matki Bożej Różańcowej. Po tym wydarzeniu papież Grzegorz XIII bullą Monet Apostolus ustanowił pierwszą niedzielę października świętem Matki Bożej Różańcowej. Od tamtej pory przez cały październik trwają w kościołach nabożeństwa różańcowe.

Różaniec odmawiamy w naszej parafii w pierwsze czwartki w intencji kapłanów i o powołania, w październiku o 17.30; w czasie Nabożeństw 20 Sobót Różańcowych po Mszy Świętej o godzinie 9.00.

Żywy Różaniec >

Wdzięczni  za pontyfikat i beatyfikację  Jana Pawła II, wielkiego czciciela różańca, parafia Imienia NMP w Cieszynie- Bobrku  zapoczątkowała 21.05.2011 r. nie praktykowane dotychczas w Polsce Nabożeństwo Dwudziestu Sobót Różańcowych.

Nabożeństwo Dwudziestu Sobót >

Nabożeństwo to, jako żywy pomnik Jego nauki pobłogosławił ksiądz biskup Tadeusz Rakoczy, ordynariusz diecezji bielsko-żywieckiej słowami:

,,Kościół od wieków uznaje modlitwę różańcową i zachęca wiernych do jej odmawiania, a wierni sami do niej lgną, gdyż niesie im ona ukojenie w trudnych chwilach. Wielu przypisuje jej uratowanie przed niebezpieczeństwami a rzesze czczą Matkę Bożą Różańcową jako Tę, która wyjednywa wybawienie. (…) Najlepszą odpowiedzią na ten papieski apel może być nabożeństwo dwudziestu sobót, które obejmuje dwudziestokrotny pełny udział w sobotniej Eucharystii oraz odmówienie w tych dniach całego różańca lub jej części. Serdecznie zachęcam kapłanów i wiernych do podjęcia tej modlitewnej praktyki, a także wysiłku zmierzającego do jej upowszechnienia. Jestem przekonany, że wkrótce przekonamy się o jej duchowej mocy.”

Serdecznie błogosławię temu dziełu i korzystającym z niego.

ks. bp Tadeusz Rakoczy